Er is meer aan Mists of Pandaria vervolgens nieuwe game-systemen en een meer eclectische assortiment van endgame inhoud, dat wel. Op de vraag wat werkte en wat niet voor Cataclysm, Dr Greg "Ghostcrawler" Straat merkte dat de spelers wilde gewoon niet Cataclysm's verspreide spel zones.
Terwijl zones zoals Uldum-en Deepholm ziet er fantastisch uit, hebben ze niet bij elkaar passen zo goed als we hadden gewild. In de planning fasen, hebben we niet denken dat het hebben verstrooide eindspel zones een groot probleem zou zijn. Het bleek een stuk vreemder dan verwacht te voelen. Spelers belandde teleporteren naar bijna elke bestemming, en het gaf Cataclysm een ​​onsamenhangend gevoel, afbreuk te doen aan dat gevoel van exploratie en ontdekking. We hebben geleerd dat het geven van spelers een land te verkennen, een gevoel van plaats, is waardevol. Uiteindelijk is de verspreide zones en de portalen beide gediend om soort van krimpen de wereld, als we willen de wereld een plek waar je wilt om uit te gaan en te vertoeven We zijn zeker kijken ernaar uit om terug naar een continent in Mists maken. We onderschatten hoe belangrijk dat was.
Dit is niet een fout Mists of Pandaria herhaald. Het afgelopen jaar is het debuut van Pandaria, een verloren continent afgeschermd achter ondoordringbare nevels voor 10.000 jaar en (vanuit het perspectief van de spelers ') een hele nieuwe wereld van onbekende landen te verkennen. Het gevoel van plaats in Pandaria is altijd aanwezig, het informeren van elke ervaring spelers hebben, en het is absoluut een van de grootste troeven van de nieuwe uitbreiding. Het voelt levend en bewoonde, en de wijs besluit om opnieuw te verbieden vliegen 85-90 in Pandaria houdt het nieuwe land uit omdat spelers niet gewoon hop in de lucht om hinderlijke monsters te voorkomen dat langs hun pad klein voelen.

De oprichting van Pandaria is ook mogelijk het spel om zijn visuele toon veranderen. %